CAT pochwalił się planami na rok 2017 - będą zmiany w koparkach i ładowarkach kołowych należących do serii F. Zredukowane spalanie, większa wszechstronność i bezpieczeństwo operatora to tylko niektóre z udoskonaleń.

Mowa o całkiem jeszcze świeżych modelach koparek kołowych M314F, M316F, M318F, M320F i M322F, a także ładowarkach kołowych MH3022 i MH3024. Mimo, że wymienione modele już stoją na bardzo wysokim poziomie, CAT zdecydował się na dodatkowe ulepszenia. Co z tego będzie? Zobaczymy już niedługo!

Caterpillar zwiększył liczbę modeli koparek kołowych w linii F - dwa nowe modele to kompaktowe maszyny zaprojektowane jako nośniki rozmaitych narzędzi roboczych. Nowe M315F i M317F są wprawdzie mniejsze od pozostałych, ale nie ustępują im pod względem mocy. Silniki Acert zapewniają solidne 150 KM i spełniają wymagania dotyczące emisji spalin Tier 4. Motory gwarantują szybką odpowiedź na zmianę obciążenia, co w połączeniu z żurawiem o dużym zakresie ruchów i doskonałej manewrowości pozwala na wykonywanie praktycznie wszystkich prac, od drobnych napraw w infrastrukturze, po duże projekty związane ze sporym obciążeniem.

Układ hydrauliczny zbudowano z myślą o bardziej płynnych ruchach. Narzędzia robocze można zmienić szybko i łatwo. Oba modele są wyposażone w dodatkowe przewody hydrauliczne średniego i wysokiego ciśnienia oraz szybkozłącze narzędziowe z systemem monitorowania. Ten ostatni pozwala na ustawienie 10 różnych trybów ciśnienia na potrzeby różnych narzędzi.

A do tego dostajemy dużą, wygodną kabinę operatora oraz oświetlenie LED i kamery gwarantujące większe bezpieczeństwo pracy.

Dwa urządzenia o niemal identycznym zastosowaniu: przeciskarka hydrauliczna i kret pneumatyczny - która z nich jest w ogólnym rozrachunku lepsza? Przyjmijmy, że mamy do wykonania instalację o długości około 10 metrów: które z powyższych okaże się bardziej uniwersalne, skuteczniejsze, szybkie w działaniu?

Po pierwsze: zapotrzebowanie na sprzęt. Kret hydrauliczny potrzebuje sprężonego powietrza, a więc sprężarki mobilnej. Na budowach nie powinno być z takim wyposażeniem problemów, ale spójrzmy na ten problem inaczej. W obu przypadkach musimy wykonać wykop początkowy, więc musimy dysponować koparką - a ta z kolei może zasilać przeciskarkę. Wniosek: do wykonania pracy kretem potrzebujemy trzech maszyn, a przeciskarką jedynie dwóch. Tu wygrywa więc przeciskarka.

Instalacja urządzenia. Kret i przeciskarka to narzędzia o podobnej masie i oba wymagają podobnego czasu przygotowania przed pracą. Kret musi być wprowadzony do połowy długości w grunt, by cylinder złapał przyczepność, natomiast przeciskarkę należy odpowiednio ustawić i zakotwiczyć w wykopie, co czasem sprawia problemy. Obie technologie są mimo wszystko stosunkowo łatwe w użyciu i nie sprawiają zbyt wielu problemów: w tej kwestii mamy zatem remis.

Prędkość pracy. Trudno tu o rzetelne dane - trzebaby wykonać przeciski obiema maszynami w takich samych warunkach i zebrać odpowiednią liczbę przypadków. Ale zgodnie z doświadczeniem użytkowników prędkość pracy jest porównywalna - przeciskarka musi być tylko co jakiś czas zatrzymywana w celu dodania kolejnego segmentu. Co więcej, przeciskarkę należy czasem cofnąć, co w przypadku kreta niemal nigdy nie ma miejsca. Kolejną zaletą kreta jest fakt, że rurę wciągamy zwykle bezpośrednio za urządzeniem. Podsumowując: w tej kategorii wygrywa kret, choć nie jest to "zwycięstwo" znaczące; tak czy inaczej będziemy musieli na wykonanie pracy poświęcić około 20 - 30 minut.

Obsługa podczas instalacji. Kret jest tu zdecydowanym faworytem. Wystarczy sprawdzić, czy przebijamy się w odpowiednim kierunku i poczekać na ukazanie się głowicy po drugiej stronie. Co jakiś czas trzeba tylko sprawdzać, czy wąż znika w otworze, co jest wskaźnikiem postępu prac. Przeciskarkę trzeba cały czas kontrolować, dokładać lub odejmować żerdzie i zatrzymywać maszynę w razie potrzeby.

Celność. Ta cecha jest chyba najważniejszą wśród opisywanych. Ważny dla celności jest udar - a ten jest zdecydowanie większy w przypadku kreta. To właśnie ten parametr pozwala się przebijać przez twarde przeszkody, a więc zachować odpowiednią trajektorię i tu przeciskarka niestety zawodzi. Kret może nie poradzić sobie ze zbyt grząskim gruntem (w takim przypadku pozostaje zbijanie rury), a przeciskarka straci orientację na przeszkodzie. Tu ponownie wygrywa więc kret.

Podsumowując, kret jest urządzeniem bardziej uniwersalnym: poradzi sobie z większością gruntów, również tych, na których przeciskarka staje się bezużyteczna. Mamy więc większą celność, większy udar i mniej pracy wymaganej od operatora. Na gruncie mokrym, gliniastym kret może mieć gorszą sprawność od przeciskarki, ale zawsze można wbić przy jego pomocy rurę. Na gruntach normalnych oba urządzenia radzą sobie tak samo.

Neste Oil zaprezentuje swoje produkty podczas eROBOCZE SHOW we Włocławku. Zobaczymy asortyment firmy: oleje silnikowe, hydrauliczne, przekładniowe, przemysłowe, a także smary i środki czystości. Reprezentantem kompanii będzie firma Oleje Klimowicz z Białegostoku.

Produkty Neste Oil powstają w najnowocześniej wyposażonych w rejonie Morza Bałtyckiego rafineriach w Porvoo i Naantali. Grupa Neste zajmuje się również wyszukiwaniem i eksploatacją złóż ropy naftowej z jednoczesną dbałością o środowisko naturalne. Ten ostatni aspekt został doceniony i większości departamentów przyznano certyfikat ISO 9000. Warto wiedzieć, że Neste Oil jako pierwsza wprowadziła na rynek paliwo proekologiczne - benzynę Futura i olej napędowy City Diesel.

Przyjdź i zobacz, porozmawiaj z przedstawicielami firmy - już 5 listopada we Włocławku, na eROBOCZE SHOW. Wszystkie informacje tutaj.

SWIMER zajmuje się produkcją urządzeń z tworzyw sztucznych. Głównym elementem oferty są dwupłaszczowe zbiorniki do paliw z polietylenu, w które można nawet wjechać ciągnikiem, jak na filmie poniżej (nie próbujcie tego w domu):

Pełna oferta obejmuje zbiorniki zbudowane z tworzyw sztucznych oraz stali: mobilne, AdBlue oraz do nawozów płynnych. Do tego mamy oczywiście wyposażenie: układy dystrybucyjne, systemy zarządzania dystrybucją, dystrybutory, mierniki przepływu, filtry, pompy, wskaźniki poziomu płynu, zawijadła do węży, węże dystrybucyjne i pistolety do paliwa. To wszystko zobaczycie 5 listopada we Włocławku, na eROBOCZE SHOW. Wszystkie informacje tutaj.

Dostarczanie szalunków to nie tylko biznes, to misja - powiedział w 1987 roku Marek Kopras. To były początki firmy zajmującej się do dziś urządzeniami do zabezpieczania wykopów. To właśnie Kopras jako pierwsza wprowadziła na rynek produkt, który umożliwił zabezpieczenie miejsca pracy bez konieczności zejścia na dół. Szalunki są tworzone na podstawie autorskich patentów pochodzących z biura konstrukcyjnego firmy, cieszą się wytrzymałością i wysokim poziomem bezpieczeństwa.

Produkty firmy Kopras będzie można zobaczyć we Włocławku na eROBOCZE SHOW już 5 listopada. Najbardziej doświadczonego polskiego dostawcę szalunków znajdziecie wśród wielu innych wystawców - będzie można porozmawiać ze specjalistami i w szczegółach poznać specyfikę tych urządzeń. Zapraszamy!

Wacker Neuson wprowadza system kontroli zagęszczenia - Compatec. Dzięki niemu unikniemy zbędnych przejść, a także ewentualnego przegęszczenia czy przeciążenia. Dużą zaletą jest bardzo łatwy w obsłudze wyświetlacz umieszczony w wygodnym miejscu. Urządzenie jest montowane na górnym korpusie urządzenia, nie posiada podatnego na uszkodzenie połączenia: wszystko jest montowane w jednym module.

Compatec można zamontować na modelach zagęszczarek DPU 6555, DPU 5545 i DPU 4545, wystarczy skontaktować się z dostawcą w sprawie modernizacji.

Najnowszy rotator CAT powoduje, że ładowarki stają się jeszcze bardziej wielozadaniowe. Dla modeli do 30 ton, łącznie z nowymi M315F i M317F będzie dostępna przystawka umożliwiająca obrót o 360 stopni wzdłuż osi pojazdu i 40 stopni na boki. To pozwala na wykonanie o wiele większej liczby zadań z jednego miejsca, a więc oszczędność czasu i paliwa.

Urządzenie posiada system SecureLock, które zapewnia odpowiednie łączenie rotatora z maszyną i narzędziem roboczym. SecureLock wykrywa też problemy z połączeniem i samodzielnie się kalibruje. Dostępne są także rotatory, które można przyłączyć do maszyn innych marek, z systemem pozycjonowania.

Volvo zaprezentowało możliwości swojej najnowszej skrzyni biegów. Na pokazie pokazano jak ruszyć z miejsca ciężarówką z ładunkiem 750 ton...

W roku 2014 wprowadzono do ciągników Volvo skrzynie biegów z podwójnym sprzęgłem. Mechanizmy te znamy doskonale w wielu innych dziedzin motoryzacji, od rodzinnych camperów, aż po samochody sportowe. Teraz do skrzyni I-Shift dodano jeszcze biegi pełzające. Marka nie mogła jednak po prostu wprowadzić nowej technologii - nie obyło się bez stosownego pokazu...

Z miejsca ruszyło 750 ton ładunku: 20 przyczep, 40 kontenerów. Ciągnikiem był typowy, fabryczny model FH16. Usprawnienie ma pomagać w szczególności kierowcom, którzy muszą często ruszać pod górkę i na śliskiej nawierzchni. Bieg pełzający pozwala utrzymać stałą prędkość od 0,5 km/h do 2,0 km/h.

Takie skrzynie biegów mogą być instalowane w ciężarówkach o silnikach 13 lub 16 litrowych. Mimo, że na pokazie udało się uciągnąć aż 750 ton, skrzynie I-Shift są oznaczone do użycia z obciążeniem maksymalnym 358 ton.

Trzech naukowców - Jean-Pierre Sauvage, Sir J. Fraser Stoddart i Bernard L. Feringa otrzymali nagrodę nobla za stworzenie najmniejszych maszyn na świecie. Długie lata badań pozwoliły na zbudowanie działających mechanizmów z... cząsteczek chemicznych. Dziś działa już nano - winda, sztuczny mięsień i równie mały silnik.

Maszyny molekularne - tak bowiem nazwano te niezwykle drobne wynalazki - składają się z elementów 1000 razy cieńszych od ludzkiego włosa. Jak napisano w komunikacie prasowym Nagrody Nobla, odkrycie "przenosi chemię na nowy poziom".

Cała historia zaczęła się w roku 1983, kiedy Sauvage połączył dwie koliste molekuły w łańcuch. Nie było to jednak łączenie chemiczne, a czysto mechaniczne. "By maszyna mogła wykonywać ruchy, musi posiadać elementy poruszające się względem siebie. Dwa pierścienie były wstępem do dalszych badań." - mówił naukowiec.

Parę lat później, w 1991 Stoddart "wsadził" molekularny okrąg na molekularną oś, a następnie trwale połączył te dwa elementy i umożliwił im ruch względem siebie w ograniczonym zakresie. Tak powstała pierwsza nano-winda. W 1999, tym razem za sprawą prób dokonanych przez Feringa powstał molekularny silnik, a wkrótce potem cały pojazd, poruszający się siłą tego silnika.

"W kwestii dojrzałości projektu, znajduje się obecnie na tym samym poziomie co silnik elektryczny w roku 1830." - opisywano w komunikacie - "Wtedy naukowcy również pokazywali kręcące się kółka i korby, nie zdając sobie sprawy z tego, że kiedyś ich odkrycie będzie napędzało pralki, tramwaje, zabawki i całą masę innych przedmiotów codziennego użytku."